Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα συζητάμε την εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας σε μία Οδηγία η οποία είναι σημαντική και αφορά την ισότητα εκτός του χώρου της αγοράς εργασίας.

Όμως, η Νέα Δημοκρατία παρά το γεγονός ότι φέρνει αυτήν την εναρμόνιση με αρκετή καθυστέρηση, τη φέρνει και μαζί με πλήθος άλλων διατάξεων που δεν έχουν καμία σχέση με θέματα ισότητας. Αυτό είναι κάτι που η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κάνει συστηματικά. Δηλαδή, αντί να ενσωματώνουμε τις οδηγίες, ενσωματώνει πλήθος τροπολογιών και άρθρων τα οποία αφορούν διάφορα άσχετα θέματα.

Η Κυβέρνηση –και το έχουμε θέσει επανειλημμένα αυτό το θέμα- δεν ενδιαφέρεται για θέματα καλής νομοθέτησης, παρά το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός το 2006 είχε στείλει προς όλα τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου μία εγκύκλιο –και αυτή η εγκύκλιος ήταν σωστή- με την οποία τους ζητούσε να ακολουθήσουν τους κανόνες και τις αρχές της καλής νομοθέτησης, η οποία προβλέπει ότι για κάθε νομοθέτημα θα πρέπει να υπάρχει μία έκθεση για το ποιος είναι ο στόχος αυτού του νομοθετήματος και ποιες είναι οι επιπτώσεις στις διάφορες κοινωνικές ομάδες. Επίσης, όταν έρχεται τροποποίηση προηγούμενων διατάξεων ή νόμων, να υπάρχει μία αποτίμηση της λειτουργίας του συγκεκριμένου νόμου.

Οι μεν Υπουργοί δεν έλαβαν υπόψη τους την εγκύκλιο του Πρωθυπουργού και ο δε Πρωθυπουργός την ξέχασε, όπως έχει ξεχάσει και όλα αυτά τα οποία είχε πει και προεκλογικά.
Όμως, επειδή φαίνεται ότι η Κυβέρνηση δεν συγκινείται ούτε από τα αποτελέσματα των εκλογών ούτε από τις εκκλήσεις της Αντιπολίτευσης, απευθύνομαι προς το Προεδρείο του Κοινοβουλίου και κυρίως προς τον Πρόεδρο της Βουλής, ο οποίος τελικά έχει υποχρέωση να παίρνει όλα τα απαραίτητα μέτρα, έτσι ώστε να αποτρέπει την υποβάθμιση του Κοινοβουλίου και την απαξίωση και υποτίμηση, αν θέλετε, της διαδικασίας νομοθέτησης.

Έτσι, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα το Προεδρείο του Κοινοβουλίου να ασκήσει τα καθήκοντά του και να μην δέχεται νόμους οι οποίοι αποτελούν συρραφή διαφόρων θεμάτων ασχέτων μεταξύ τους, κάτι που είναι ενάντια και στο Σύνταγμα, αλλά και στον Κανονισμό της Βουλής. Η Κυβέρνηση δεν σέβεται τη Βουλή. Όμως, τουλάχιστον το Προεδρείο της Βουλής θα πρέπει να δείξει ότι σέβεται τη Βουλή. Και αν σεβόμαστε τη Βουλή, δεν μπορούν να έρχονται τέτοια νομοθετήματα.

Έχουμε τέσσερα άρθρα με τελείως διαφορετικά θέματα μεταξύ τους. Το κάθε άρθρο είναι ένα «ποτ πουρί¨» διαφόρων θεμάτων. Επιπλέον, έχουμε και τρεις τροπολογίες που κάθε άρθρο ή τροπολογία θα έπρεπε να είναι αντικείμενο μιας ξεχωριστής νομοθετικής διαδικασίας, ώστε να γίνει και μια ουσιαστική συζήτηση.
Τώρα, έρχομαι στο θέμα της ενσωμάτωσης.

Αναφέρθηκαν από την Εισηγήτρια, αλλά και από άλλους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. οι διάφορες αντιρρήσεις ή προσθήκες τις οποίες θα θέλαμε να δούμε. Ιδιαίτερα στο άρθρο 3, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί δεχόμαστε εξαίρεση της Οδηγίας αυτής, ενώ θα μπορούσαμε –η Οδηγία μας το επιτρέπει- και στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και στο χώρο της διαφήμισης και της εκπαίδευσης.
Η Κυβέρνηση δεν βλέπει την κατάσταση που υπάρχει στο χώρο της διαφήμισης και στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης; Δεν βλέπουν το πώς ευτελίζουν τη γυναίκα καθημερινά; Δεν θα έπρεπε γι’ αυτό το λόγο να επωφεληθεί από τη δυνατότητα που δίνει η Οδηγία και να μην έχει αυτή την εξαίρεση;
Το ίδιο ισχύει και για τα διάφορα άλλα θέματα.

Όμως, θα ήθελα να επικεντρωθώ –γιατί δεν έχω πολύ χρόνο- στα υπόλοιπα άρθρα, όπου φαίνεται η πλήρης ανακολουθία, η προχειρότητα και η «τσαπατσουλιά» που χαρακτηρίζει τον τρόπο λειτουργίας και νομοθέτησης της Κυβέρνησης.

Έρχονται νόμοι της Κυβέρνησης και μετά από κάποιους μήνες ή κάποια λίγα χρόνια τροποποιούμε το νόμο και μετά έρχονται τροπολογίες επί τροπολογιών. Συνεχώς, τροποποιείτε πράγματα, γιατί δεν μπορούν να εφαρμοστούν ή γιατί κάτι άλλο εντωμεταξύ συνέβη. Όμως, αυτό δείχνει την προχειρότητα με την οποία έρχονται στη Βουλή εκ μέρους της Κυβέρνησης τα νομοθετήματα.

Θα ήθελα, λοιπόν, να επικεντρωθώ στο άρθρο 19 παράγραφος 3.

Αυτό το άρθρο 19 είναι ένα «ποτ πουρί» του Υπουργείου Ανάπτυξης το οποίο αναφέρεται σε πάρα πολλά θέματα. Όμως, με την παράγραφο 3 στοχεύει να αποδιαρθρώσει – ίσως και αυτό είναι μέσα στο πλαίσιο της λεγόμενης «επανίδρυσης του κράτους» και των μεταρρυθμίσεων που έχουν οδηγήσει σε πλήρη αποδιάρθρωση του κράτους, οι λεγόμενες μεταρρυθμίσεις προσθέτουν προβλήματα και αναποτελεσματικότητα στο δημόσιο τομέα- πλήρως και το χώρο της έρευνας.

Με το άρθρο αυτό τροποποιείται βασικά ο νόμος 1514/85 που αφορούσε την έρευνα και την ανάπτυξη της τεχνολογίας στη χώρα μας, αλλά και τον δικός σας νόμο για την έρευνα και την τεχνολογία που πρόσφατα ψηφίστηκε στη Βουλή.

Δίνετε τη δυνατότητα στον Υπουργό Ανάπτυξης με κοινές υπουργικές αποφάσεις με τον Υπουργό Οικονομικών να καθορίζει τη φύση των ερευνητικών κέντρων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου. Άλλωστε όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, σκοπός είναι αντί να απαιτείται πλέον η έκδοση προεδρικού διατάγματος, να υπάρχει μία υπουργική απόφαση.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αναγνωρίζοντας τη σημασία της έρευνας και ανάπτυξης της τεχνολογίας στη χώρα μας, τη σημασία του ερευνητικού ιστού, είχε θελήσει με τα προεδρικά διατάγματα –και το ίδιο και η Νέα Δημοκρατία πρόσφατα- να διασφαλίζεται η δυνατότητα μέσω διαφόρων μηχανισμών ώστε να ελέγχεται η ορθότητα μιας τέτοιας απόφασης. Σε όλο τον κόσμο λειτουργούν με επιτυχία ερευνητικά κέντρα. Άλλα είναι πολυκλαδικά, άλλα είναι μονοκλαδικά. Στην Ελλάδα έχουμε το μεικτό σύστημα.

Πρόσφατα βγήκε δελτίο τύπου του Υπουργείου Ανάπτυξης, επειδή προωθούσε αυτή την τροπολογία, που αλλάζει τον ερευνητικό ιστό της χώρας, έτσι με απόφαση δική του, με απόφαση του Υπουργού. Μπορεί ίσως να χρειάζονται κάποιες αλλαγές στον ερευνητικό ιστό. Αλλά αυτό θα πρέπει να γίνει μετά από αξιολόγηση των ερευνητικών κέντρων από εξειδικευμένους επιστήμονες. Υπάρχει το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Τεχνολογίας που είναι αρμόδιο και κατά νόμο συμβουλευτικό όργανο του Υπουργού για τη χάραξη της ερευνητικής πολιτικής και θα πρέπει να κάνει μία εισήγηση. Θα πρέπει να υπάρχει ένας διάλογος με τα ερευνητικά κέντρα και όχι να αποφασίζει ο Υπουργός ότι αλλάζει τον ερευνητικό ιστό της χώρας με δική του απόφαση.
Έχω υπάρξει Υπουργός Ανάπτυξης και είχα τον τομέα της έρευνας, αλλά ούτε τότε είχα υποστηρίξει ούτε σήμερα υποστηρίζω ότι μπορώ σε όλα τα θέματα να έχω γνώμη, η οποία είναι πάνω απ’ όλα. Υπάρχουν ειδικοί σε κάθε χώρο. Και θα πρέπει αυτούς τους ειδικούς και να τους σεβόμαστε και να τους αξιολογούμε και να ζητάμε τη γνώμη τους και τις προτάσεις τους. Δεν ξέρω αν ο σημερινός Υπουργός Ανάπτυξης γνωρίζει τα θέματα της έρευνας καλύτερα από τους ερευνητές, καλύτερα από τους εξειδικευμένους επιστήμονες και αποφασίζει μόνος του ποια θα είναι η δομή του ερευνητικού ιστού.

Κοιτάξτε, θα υπάρξει μεγάλη αντίδραση στα ερευνητικά κέντρα και σωστά θα υπάρξει. Εκτός κι αν δεν σας ενδιαφέρει με όλο αυτό το μπάχαλο που έχετε δημιουργήσει γενικώς σε όλο το δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αν και σ’ αυτό το χώρο θα δημιουργήσετε πρόσθετα προβλήματα χωρίς να είναι ανάγκη.
Θέλω να σας ενημερώσω ότι και επί των ημερών μου, όταν ήμουν αρμόδια, το θέμα της αναδιάρθρωσης είχε συζητηθεί σε μια εξειδικευμένη ομάδα από τους ειδικούς επιστήμονες και μάλιστα σε βάθος. Αλλά τότε αυτό που είχε φανεί πέρα από τα υπόλοιπα προβλήματα τα οποία ανεφύετο, ήταν ότι το κόστος μιας τέτοιας αναδιάρθρωσης ήταν απαγορευτικό. Σας το λέω γιατί το κάνετε αυτό μέσα στο πλαίσιο περιορισμού της σπατάλης. Αν είναι να περιορίσουμε τη σπατάλη και πρέπει να την περιορίσουμε τη σπατάλη στο δημόσιο τομέα, δεν είναι ο χώρος της έρευνας και της τεχνολογίας για να αυθαιρετεί ο Υπουργός και η εκάστοτε κυβέρνηση. Σεβαστείτε αυτό το χώρο και σεβαστείτε το ερευνητικό επιστημονικό δυναμικό της χώρας. Μην προχωράτε σε κάτι τέτοιο, γιατί δεν πρόκειται να εφαρμοστεί, είναι το ίδιο με το πρόσφατο του 2008 νόμο, όπου είχατε αλλάξει το ν. 3653. Και τότε τον είχατε ανακοινώσει με τυμπανοκρουσίες, αλλά ποτέ δεν εφαρμόστηκε. Το ίδιο δεν θα εφαρμοστεί κι αυτό γιατί η αντίδραση θα είναι πολύ μεγάλη.

Ευχαριστώ.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Παρέλειψα πριν να πω ότι σχετικά με ορισμένα σχόλια που έκανε η κυρία Παπανδρέου που αφορούν το Προεδρείο, θα μεταβιβαστούν στον Πρόεδρο της Βουλής και στη Διάσκεψη των Προέδρων υποθέτω.