ΣΗΜΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΒΑΣΩΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΠΑΣΟΚ Β΄ ΑΘΗΝΩΝ ΣΤΟ MEGA ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΛΙΑΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ Το ΠΑΣΟΚ είπε ένα ξεκάθαρο «Ναι» στο Σχέδιο Ανάν και μάλιστα εγκαίρως. Νομίζω ότι όλα τα πολιτικά κόμματα έχουν υποχρέωση απέναντι στον ελληνικό, αλλά και τον κυπριακό λαό να πάρουν σαφή θέση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα σεβαστούν την απόφαση που θα πάρει ο κυπριακός λαός. Όμως, θα έπρεπε ο κυπριακός λαός, να γνωρίζει τη θέση των κομμάτων και τα κόμματα από την πλευρά τους να έχουν την τόλμη και την ευθύνη να πάρουν θέση σε τεράστιο θέμα, που ενδιαφέρει πρωτίστως βεβαίως τον κυπριακό λαό, αλλά και τον ελληνισμό γενικότερα. Θα έπρεπε τα κόμματα να τοποθετηθούν ανεξάρτητα από το ποια θα είναι η απόφαση του κυπριακού λαού, την οποία σεβόμαστε και ούτως ή άλλως θα στηρίξουμε την επόμενη μέρα. Είναι δυνατόν η υπεύθυνη ελληνική κυβέρνηση να μην παίρνει θέση σε ένα θέμα, για το οποίο δουλεύει η Ελλάδα μαζί με την Κύπρο εδώ και 30 χρόνια; Δεν σημαίνει ότι αν θα πάρει θέση η ελληνική κυβέρνηση θα επηρεάσει την άποψη του Κυπριακού λαού ή θα επιβάλει τη θέση της. Νομίζω ότι και ο κυπριακός λαός θα ήθελε να γνωρίζει ποια είναι η θέση της ελληνικής κυβέρνησης ανεξάρτητα από την όποια δική του απόφαση. Ο κ. Καραμανλής έχει παγιδευτεί. Είναι σε δύσκολη θέση από τη στιγμή που βγήκε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και έκανε το διάγγελμα του. Είναι πλέον δύσκολο για τον πρωθυπουργό της Ελλάδας να πει «Ναι» ή «Όχι» και είναι δύσκολο κυρίως να πει «Ναι». Θα έπρεπε η ελληνική κυβέρνηση να έχει πάρει θέση πολύ πριν. Ο Γιώργος Παπανδρέου τοποθετήθηκε -πολύ σωστά- πριν από το διάγγελμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, διότι δεν ήθελε να πει «Ναι» ή «Όχι» ανάλογα με τη θέση του Προέδρου της Κύπρου. Εμείς δεν προκρίναμε το πολιτικό κόστος στη λήψη της απόφασης μας για ένα τόσο μεγάλο εθνικό θέμα και ανεξάρτητα από το ποια θα είναι η απόφαση του κυπριακού λαού, θα στηρίξουμε την απόφαση αυτή. Την επόμενη μέρα θα πρέπει όλοι μαζί να δούμε την τακτική που πρέπει να ακολουθήσουμε και να στηρίξουμε όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται τον κυπριακό λαό. Νομίζω ότι η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών έπρεπε να έχει γίνει πολύ νωρίτερα. Σκοπίμως κατά τη γνώμη μου καθυστέρησε. Θα μπορούσε η κυβέρνηση να την έχει ορίσει πολύ νωρίτερα, αλλά επέλεξε να δει πρώτα τι θέση θα πάρουν τα κυπριακά κόμματα. Δεν ήθελε να τοποθετηθεί και νομίζω ότι αυτό είναι απαράδεκτο. Δεν ξέρω αν ήθελαν ή όχι οι Κύπριοι να πάρουμε θέση, αλλά σύμφωνα με μια δημοσκόπηση η μεγάλη πλειοψηφία των Κυπρίων ήθελε να γνωρίζει τη θέση των ελληνικών κομμάτων και της κυβέρνησης, ανεξάρτητα από το ποια θα είναι η δική τους απόφαση. Είναι σωστό να γνωρίζει ο Κυπριακός λαός ποια είναι η θέση των κομμάτων και να λάβει τις αποφάσεις του με βάση την πληροφόρηση, τα βιώματα, τις προσδοκίες, τις επιθυμίες και την θέληση να ζήσει σε ένα κράτος με την Α΄ ή με την Β΄ μορφή. Το όλο θέμα, νομίζω ότι στράβωσε από τη Λουκέρνη. Τόσο η διαπραγμάτευση, όσο και οι επικοινωνιακοί χειρισμοί έπαιξαν κάποιο ρόλο και ενώ οι Τούρκοι χειρίστηκαν το θέμα πάρα πολύ καλά, εμείς δεν το χειριστήκαμε τόσο αποτελεσματικά. Η ενημέρωση του Κυπριακού λαού θα έπρεπε να έχει γίνει με μεγαλύτερη πληρότητα, τόσο όσον αφορά τα αρνητικά, όσο και τα θετικά. Υπάρχουν θετικά στο Σχέδιο Ανάν και πρέπει να πω ότι το 3ο Σχέδιο Ανάν, το οποίο έγινε αποδεκτό και από την κυπριακή αλλά και από την ελληνική πολιτική ηγεσία, όλοι λένε ότι ήταν χειρότερο από το 5ο. Άρα έχουν γίνει κάποιες βελτιώσεις. Το κύριο ερώτημα και για τους Κύπριους, αλλά και για μας -και για να σταματήσουμε κάποτε την υποκρισία- είναι εάν θέλουμε μια ενωμένη Κύπρο, ή θέλουμε μια διχοτομημένη Κύπρο. Αν θέλουμε Ομοσπονδία, θα πρέπει να γίνουν κάποιοι συμβιβασμοί και από τη μια και από την άλλη πλευρά. Δεν πάμε για δικαίωση ενός θέματος. Σίγουρα οι Κύπριοι ζητούν δικαίωση και σωστά, αλλά δυστυχώς στην ιστορία και στην πολιτική τα πράγματα λειτουργούν κάπως διαφορετικά. Υπάρχει εξέλιξη και το θέμα πλέον είναι εάν η προτεινόμενη λύση μπορεί να είναι βιώσιμη. Αν μπορεί δηλαδή το νησί να ζήσει ενωμένο με κάποιες προϋποθέσεις, ή όχι. Εκεί θα έπρεπε να εστιαστεί η συζήτηση και να αποφασίσει ο Κυπριακός λαός που έχει το πλήρες δικαίωμα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε εξάλλου ότι στο Κυπριακό υπάρχει μια μακρά ιστορία χαμένων ευκαιριών.